vakiel

ازدواج با زن متاهل و شوهردار از منظر اخلاق، قانون و شرع به شدت منع شده و مورد نکوهش واقع شده است. از نظر شرعی بر اساس آیه ۲۴ سوره نساء، نکاح با زن شوهردار حرام است. ازدواج با زن متاهل به دور از اخلاق حسنه است و موجب اختلاط نسل و از بین رفتن کانون خانواده می‌گردد و در قانون مدنی ما به عنوان یکی از موارد منع نکاح معرفی شده است. حال در این بحث به حرمت نکاح با زن شوهردار از نظر قانون کشورمان و انواع ضمانت اجراها و مجازات‌های پیش بینی شده برای آن می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد ثبت ازدواج و مدارک لازم برای ثبت ازدواج کلیک کنید.

ازدواج با زن شوهردار

همانطور که اشاره شد نکاح با زن شوهردار و یا زنی که در عده به سر می‌برد ممنوع است و مطابق قانون مجازات اسلامی، برای زن، مرد و شخصی که آن‌ها را به عقد یکدیگر درآورده است مجازات تعیین می‌شود. ازدواج چه دائم و چه موقت (صیغه محرمیت) با زنی که شوهر دارد و یا در عده طلاق یا فوت همسر خود به سر می‌برد، ممنوع و باطل است و هیچ راهی برای پابرجا ماندن این نکاح وجود ندارد.

نکاح با زن شوهردار و زنی که در عده است، در هر صورت سبب بطلان نکاح و آگاه یا جاهل بودن مرد و زن به حرمت این نکاح، ضمانت اجراهای متفاوتی را برای آن‌ها رقم می‌زند.

ضمانت اجرا و مجازات ازدواج با زن شوهردار

بسته به اطلاع یا عدم اطلاع ایشان از حرمت نکاح با زن شوهردار دو دسته مجازات پیش بینی گشته است:

الف) ضمانت اجرا و مجازات آگاه بودن از حرمت نکاح

بر اساس ماده ۱۰۵۰ ق.م چنانچه مردی با آگاهی از ممنوع بودن و حرمت داشتن نکاح با زن شوهردار و اطلاع داشتن از وضعیت تاهل یا در عده بودن او، با او عقد کند، عقد باطل و زن تا ابد بر او حرام می‌شود. بنابراین اگر مرد بداند زن شوهر دارد و نکاح با زن متاهل ممنوع و حرام بوده اما با این وجود با وی عقد کند، عقد نکاح آن‌ها باطل می‌شود و آن دو تا ابد بر یکدیگر حرام می‌گردند.

مجازات تعیین شده این مورد برای ۳ نفر ( زن، مرد و یا شخص ثالثی که آن دو را عقد نماید) در ماده ۶۴۳ و ۶۴۴ قانون مجازات اسلامی بدین شرح آمده است:

۱- مجازات عاقد مطلع از متاهل بودن زن:

• حبس از ۶ ماه تا سه سال.
• ۳ تا ۱۸ میلیون ریال جزای نقدی.
• ۷۴ ضربه شلاق.
• ممنوعیت همیشگی از تصدی دفتر ازدواج و طلاق و یا اسناد رسمی.

۲- مجازات زن شوهردار و مرد آگاه از حرمت نکاح در صورتی که منجر به مواقعه (رابطه زناشویی) نگردد:

• حبس از ۶ ماه تا دو سال.
• ۳ تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی.

۳- مجازات زن شوهردار و مرد آگاه به حرمت نکاح و برقرارشدن رابطه زناشویی:

حکم ازدواج زن شوهردار و مرد و برقراری رابطه زناشویی، در صورت اطلاع آنان از حرمت نکاح و باطل بودن عقدشان، در حکم زنای محصن و محصنه می‌باشد و یکی از مجازات‌های زیر را در برمی‌گیرد:

• رجم یا سنگسار.
• اعدام.
• ۱۰۰ ضربه شلاق.

ب) ضمانت اجرا و مجازات آگاه نبودن از حرمت نکاح

بر اساس ماده ۱۰۵۱ ق.م در صورتی که زن شوهردار و مردی نسبت به حرمت ازدواجشان جاهل و ناآگاه باشند و رابطه زناشویی نیز میان آن دو صورت نگرفته باشد، عقد آن‌ها باطل ولی موجب حرمت ابدی بین آن دو نمی‌گردد. بنابراین در صورت جدا شدن زن از همسرش و یا گذراندن مدت عده، وی می‌تواند دوباره با آن مرد ازدواج کند.

اما در صورت جاهل بودن زن و مرد نسبت به حرمت این نکاح و برقراری رابطه زناشویی عقد باطل و موجب حرمت ابدی میان آن دو می‌گردد.

شما می‌توانید جهت حل پرونده‌های حقوقی خود، مشاوره حقوقی تلفنی و کسب اطلاعات حقوقی از کارشناسان و مشاوران مرکز حقوقی وکیل دات کام کمک بگیرید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص نکاح با زن شوهردار، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون نکاح با زن شوهردار پاسخ دهند.

سوالات متداول

امروزه در تمام اماکن و ادارات دولتی و غیر دولتی کارمندانی مشغول به کار هستند که وظایفی را به عهده دارند و ‌‌‌می‌بایست این وظایف را به بهترین شکل ممکن به انجام برسانند. اما در برخی موارد دیده ‌‌‌می‌شود که فرد مرتکب جرم ‌‌‌می‌شود و از جایگاه خود سوء استفاده ‌‌‌می‌کند که در این صورت باید مجازات شود. ‌‌‌ر‌شوه نیز یکی از تخلفات این افراد به حساب ‌‌‌می‌آید. در ادامه قصد داریم در مورد رشوه و مجازات آن توضیحات مفصلی را در اختیارتان قرار دهیم، با ما همراه باشید.

رشوه چیست‌‌‌‌‌‌‌ ؟

‌‌‌ر‌شاء به جرمی گفته ‌‌‌می‌شود که طی انجام آن به فردی پولی پرداخت می‌کنند تا او کاری را به ناحق برایشان به انجام برساند. ‌‌‌ر‌شوه ‌‌‌می‌تواند مبلغی پول یا هر چیز دیگری باشد اما معمولا ‌‌‌ر‌شوه دهندگان مقداری پول را به عنوان ‌‌‌ر‌شوه پرداخت ‌‌‌می‌کنند تا کار برایشان انجام شود. ‌‌‌ر‌شوه گرفتن تنها مختص کارمندان دولتی نیست و هر فردی ‌‌‌می‌تواند در مقابل انجام کار ناحق ‌‌‌ر‌شوه بگیرد.

برای مثال فردی در صف ایستاده تا نوبت‌اش شود‌‌‌‌‌ و کار خود را انجام دهد اما ‌‌‌نمی‌تواند تا رسیدن نوبتش تحمل کند و‌‌‌‌‌ با پرداخت ‌‌‌ر‌شوه به کارمند اداره مربوطه از او ‌‌‌می‌خواهد که کار او را خارج از نوبت به انجام برساند. در اینجا او هزینه را پرداخت کرده تا کاری به ناحق انجام بشود و در واقع ‌‌‌ر‌شوه پرداخت نموده است. به فرد ‌‌‌ر‌شوه گیرنده مرتشی گفته ‌‌‌می‌شود و هم فرد ‌‌‌ر‌شوه گیرنده و هم فرد ‌‌‌ر‌شوه دهنده (راشی) طبق قانون مجازات خواهند شد.

برای آشنایی با مجازات سایر تخلفات ادراری کلیک کنید.

مجازات رشوه گیرنده چیست‌‌‌‌‌‌‌ ؟

• اگر یکی از خدمتگذاران قضایی یا دولتی برای انجام کاری که وظیفه او است مبلغی را به عنوان ‌‌‌ر‌شوه دریافت کند حتی اگر آن کار به حق باشد به پرداخت غرامت تا دو برابر ‌‌‌ر‌شوه‌‌‌‌‌ای که دریافت کرده است و همچنین محروم شدن از خدمت دائمی به دولت محکوم ‌‌‌می‌شود. اگر ‌‌‌ر‌شوه‌‌‌‌‌ای که فرد دریافت کرده باشد بیش از صد هزار تومان باشد به پرداخت غرامت تا سه برابر مبلغ آن و محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم ‌‌‌‌می‌شود اما اگر مبلغ آن بیش از ۵۰۰ هزار تومان باشد فرد علاوه بر مجازات فوق به دو ماه تا یک سال حبس تادیبی هم محکوم‌ خواهد شد.
• هرگاه قاضی محاکم جنایی برای حکم دادن علیه متهم ‌‌‌ر‌شوه دریافت کند به حبس از دو تا ده سال محکوم ‌خواهد گردید.
• چنانچه قاضی دادگاه متهم را به حکمی شدیدتر و بیشتر از حبس محکوم کرده باشد و در قبال این کار ‌‌‌ر‌شوه دریافت نموده باشد مجازاتی که برای متهم در نظر گرفته است برای خود قاضی اعمال ‌‌‌می‌شود.

نکته: در صورتی که ‌‌‌ر‌شوه گیرنده قبل از تعقیب توسط قانون مبلغ ‌‌‌ر‌شوه را بازگردانده باشد مجازات ‌‌‌ر‌شوه خواری شامل حال او ‌‌‌نمی‌شود.

مجازات ‌‌‌ر‌شوه دهنده

‌‌‌ر‌شوه دهنده نیز طبق قانون مجرم است و مجازات او شامل موارد زیر ‌‌‌می‌شود:

طبق ماده ۵۹۲ قانون مجازات اسلا‌‌‌می‌فرد ‌‌‌ر‌شوه دهنده به حبس از شش ماه تا سه سال یا تحمل ۷۴ ضربه شلاق محکوم ‌‌‌می‌شود و مال پرداخت شده به عنوان ‌‌‌ر‌شوه نیز ضبط خواهد شد.

اگر ‌‌‌ر‌شوه دهنده اثبات کند که برای حفظ حقوق قانونی و مشروع خود مجبور به پرداخت رشوه شده است مجازات نخواهد شد. چنین فردی اگر مقامات ذی صلاح را از رشوه دریافت کردن فرد مطلع کند و بتواند این ادعا را ثابت کند از مجازات معاف ‌‌‌می‌شود اما اگر نتواند ادعای خود را ثابت کند به حبس تادیبی از یک تا سه سال محکوم خواهد شد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص رشو‌ه، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون رشوه پاسخ دهند.

سوالات متداول

حضانت فرزند در طلاق توافقی با کیست؟ یکی از امور مهم که در زمان پایان زندگی مشترک به آن پرداخته می‌شود موضوع حضانت و سرپرستی فرزند است. گاهی زوجین در خصوص حضانت فرزند با هم توافق می‌کنند و تصمیم لازم را در مفاد طلاق توافقی خود مشخص می‌کنند. اما در برخی موارد طرفین در مورد حضانت و سرپرستی کودک نمی‌توانند با هم توافق کنند در این زمان است که پای قانون به میان می‌آید و تصمیم مقتضی را در این خصوص می‌گیرد. دادگاه با بررسی تمام جوانب در خصوص اینکه فرزند نزد چه کسی باید بماند تصمیم می‌گیرد. توصیه می کنیم مقاله مشاوره طلاق را مطالعه نمایید.

تعیین تکلیف حضانت فرزند در طلاق توافقی

حضانت با ولایت متفاوت است. حضانت صرفا شامل نگهداری و پرورش فرزند است و ناظر بر حمایت و تربیت جسمی و روانی کودک است.

حضانت مانند یک تیغ دو لبه است که از نظر قانونی حق و تکلیف پدر و مادر است. از این جهت تکلیف است که والدین موظف به سرپرستی از فرزند خود هستند و نمی‌توانند از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کنند. از سوی دیگر یک حق است که قانون برای والدین قائل شده است. هر یک از والدین این حق را دارند که فرزند خود را سرپرستی کنند.

قانون وضعیت حضانت را برای فرزند تا هفت سالگی و بعد از آن تا رسیدن به سن بلوغ شرعی مشخص کرده است. در دادگاه نیز بر همین مبنا رای صادر می‌شود. اما آنچه که مقدم بر همه چیز است مصحلت کودک است. گاهی ممکن است دادگاه تصمیم متفاوتی را که به مصلحت کودک است بگیرد.

به طور مثال اگرچه تا 7 سالگی کودک مادر در اولویت حضانت است ولی اگر دادگاه بررسی کند و متوجه وجود موانعی در حضانت مادر شود ( به طور مثال فحشا و فساد اخلاقی مادر ) در این صورت حضانت از مادر گرفته می‌شود. یا اگر بعد از هفت سالگی برای دادگاه آشکار شود که پدر صلاحیت حضانت از فرزند را به خاطر اعتیاد به مواد یا مشروبات الکلی ندارد باز هم حضانت را به مادر می‌دهد نه پدر. یعنی در این صورت حتی بعد از بلوغ هم حضانت با مادر خواهد بود.

در مقاله‌ای جداگانه به بررسی کامل موانع حضانت که موجب سلب حضانت حتی پس از حکم دادگاه و یا با وجود توافق پرداخته‌ایم.

حضانت فرزند قبل از بلوغ

در هنگام طلاق برای تعیین تکلیف وضعیت حضانت فرزند دادگاه تصمیم مقتضی را می‌گیرد. بر اساس ماده 1169 قانون مدنی در حضانت کودک تا 7 سالگی مادر در اولویت است. در این امر فرقی میان دختر و پسر نیست. در اولویت بودن مادر به این معنی است که در صورتی که موانع حضانت وجود نداشته باشد دادگاه فرزند را به مادر می‌سپارد.

نکته: سن بلوغ شرعی در دختران نه سال و در پسرا پانزده سال است.

بعد از گذشت 7 سال تا رسیدن به بلوغ شرعی پدر حضانت فرزندان را به عهده می‌گیرد. در دختران از 7 سالگی تا نه سالگی و در پسران از هفت تا 15 سالگی یعنی همان سن بلوغ شرعی حضانت با پدر است.

حضانت فرزند بعد از بلوغ

در صورتی که کودک به سن بلوغ برسد دیگر حضانت معنایی ندارد. بعد از بلوغ این خود فرزند است که تصمیم می‌گیرد تا با کدام یک از والدین خود زندگی کند. اما بعد از بلوغ موضوع ولایت و قیمومت مطرح می‌شود. تا رسیدن فرزند به سن قانونی 18 سال، پدر یا جد پدری نسبت به فرزند حق ولایت دارند که این متفاوت با حضانت است.

گرفتن حق حضانت فرزند در طلاق توافقی

زمانی که طرفین با توافق از یکدیگر جدا می‌شوند در رابطه با امور مهم مانند مهریه و حضانت فرزند از قبل با هم توافق می‌کنند. از همین رو در هنگام طلاق توافقی دادگاه در مورد حضانت فرزند دخالت نمی‌کند و حضانت بر اساس توافق طرفین مشخص می‌شود. در طلاق توافقی با اینکه حضانت طبق توافق طرفین است اما باید تصمیم بر اساس منافع و مصلحت فرزند باشد. اگر این توافق بر خلاف مصلحت کودک باشد دادگاه می‌تواند توافق را نپذیرد و تصمیمی که به صلاح کودک است اتخاذ کند.

هر زمان که موانع حضانت برای والدین به وجود بیاید حتی بعد از صدور رای نهایی در خصوص حضانت طرف مقابل می‌تواند مدارک خود را ارائه دهد و بر خلاف توافق حضانت فرزند را بگیرد.

این توافق می‌تواند حتی بر خلاف قانون باشد. به طور مثال اگرچه تا قبل از 7 سالگی مادر اولویت دارد اما زوجین می‌توانند حضانت فرزند را حتی تا قبل از 7 سالگی به پدر اختصاص دهند. یا می‌توانند بر خلاف قانون حضانت را بعد از 7 سال تا رسیدن به سن بلوغ باز هم به مادر بدهند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص حضانت فرزند در طلاق توافقی، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون حضانت فرزند در طلاق توافقی پاسخ دهند.

 سوالات متداول

در هنگام ثبت ازدواج حقوق معینی به زن و مرد تعلق می‌گیرد، یکی از حقوقی که حین عقد به زن تعلق می‌گیرد مهریه است. پس از عقد نکاح مرد موظف است که مهر‌ همسر خود را در صورت مطالبه به طور کامل به او پرداخت کند. مهر‌یه یا صداق که به آن مهر هم می‌گویند باید شرایطی را دارا باشد. اما دریافت مهر‌ چگونه است و چند نوع مهر داریم؟ در ادامه به این پرسش‌ها پاسخ داده‌ایم و به بررسی کامل ماهیت مهر و مسائل مربوط به آن پرداخته‌ایم، با ما همراه باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قانون مهریه کلیک کنید.

مهریه چیست ؟

مهریه‌یکی از حقوقی است که در حین عقد نکاح به زن تعلق می‌گیرد، میزان آن با توافق طرفین معین می‌شود و پرداخت کننده مهر نیز مرد می‌باشد. زن می‌تواند با مراجعه به دادگاه و اجرا مهریه این حق خود را مطالبه کند.

تعیین مهریه با توافق طرفین است و  باید مالیت داشته یا به عبارتی ارزش اقتصادی داشته باشد و همچنین مال مرد باشد تا بتواند آن را به زن پرداخت بکند.

مهریه افراد مختلف چگونه محاسبه و پرداخت می‌شود ؟

همانطور که می‌دانید مهر افراد با یکدیگر یکی نیست و هر فرد بر اساس خواسته خود و توافق با مرد مهر را تعیین می‌کند. از طرفی برخی وضعیت‌ها در میزان پرداخت مهر اثر می‌گذارد اما اصولا مهر به محض عقد مال زن می‌شود و در صورت عندالمطالبه بودن زن حق مطالبه آن را حین عقد خواهد داشت. مهریه دو نوع عندالمطالبه و عندالاستطاعه دارد که به بررسی مفصل آن‌ها در مقالاتی جداگانه پرداخته‌ایم. حال میزان پرداخت مهر زنان با شرایط مختلف را در زیر بیان می‌نماییم:

مهر زنان باکره

چنانچه زن به عقد نکاح مردی درآید و پس از عقد مرد بخواهد قبل از وقوع رابطه زناشویی او را طلاق دهد می‌بایست نصف میزان مهر زن را به او پرداخت کند. برای مثال اگر مهر زن ۱۰۰ میلیون تومان باشد قانونگذار مرد را موظف به پرداخت ۵۰ میلیون تومان می‌کند.

مهر زن پس از وقوع رابطه زناشویی

چنانچه پس از وقوع رابطه زناشویی مرد قصد طلاق زن را داشته باشد طبق قانون می‌بایست تمام حق او را پرداخت کند.

مهر زن خیانتکار

بر خلاف تصور عموم به زن خیانتکار نیز مهریه تعلق می‌گیرد و طبق قانون مرد موظف است که این حق را پرداخت کند. این به این دلیل است که مهریه در حین عقد به زن تعلق گرفته است و انجام عمل ناشایست خیانت پس از عقد نمی‌تواند مهر زن را از بین ببرد. مهریه بسته به شرایط فرد متفاوت می باشد توصیه می کنیم بسته به شرایط خود مقالات زیر را مطالعه نمایید :

مهریه زن نازا

مهریه ناشزه

مهریه باکره

مهریه زن خیانتکار

مهریه نامزدی

مهریه صیغه

مهریه زن بعد از فوت شوهر

اگر مهر در حین عقد تعیین نشده باشد زن از دریافت آن محروم می‌شود ؟

در پاسخ به این پرسش باید بگوییم که خیر چنانچه زن و مرد در حین عقد مهریه‌ای تعیین نکنند و مرد قصد طلاق زن را داشته باشد مطابق ماده ۱۰۹۳ قانون مدنی زن مستحق دریافت مهرالمثل و مهرالمتعه می‌شود.

اگر زن باکره باشد و مهری تعیین نکرده باشد قانون بر اساس وضعیت مالی مرد حقی را به عنوان مهرالمتعه به او پرداخت می‌نماید اما اگر زن باکره نباشد مهرالمثل دریافت خواهد کرد. مهرالمثل نیز با توجه به شرایط زن تعیین می‌شود.

پرداخت مهریه چگونه است ؟

پرداخت مهریه به‌گونه‌ای انجام می‌شود که مرد توانایی پرداخت را داشته باشد. برای مثال دادگاه مهر زن را قسط بندی می‌کند و مرد را موظف می‌نماید که در مدت زمان معین شده قسط مهریه را به زن پرداخت کند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و همچنین مشاوره تلفنی به سایت وکیل دات کام مراجعه نمایید. مرکز وکیل دات کام شما را در حل پرونده حقوقی خود یاری می‌نماید و به شما کمک می‌کند تا به نتیجه دلخواه خود دست یابید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص مهر‌، به کانال تلگرام حقوقی وکیل دات کام مراجعه نمایید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون مهر‌ پاسخ دهند.

سوالات متداول

حضانت فرزند قبل از طلاق با چه کسی است؟ فرزندان میوه درخت زندگی هستند. مادر و پدر وظیفه نگهداری و مراقب از این میوه را بر عهده دارند. قانون مدنی نیز در کتاب هشتم، باب دوم از ماده 1168 تا 1179 این قانون به موضوع حضانت و نگهداری از فرزند پرداخته است. بر اساس این قانون نگهداری از طفل یک حق و تکلیف برای والدین است. حضانت حقی است که والدین برای نگهداری از فرزند خود در برابر سایرین دارند. از سوی دیگر تکلیف نگهداری از فرزند را نیز دارند و نمی‌توانند این تکلیف را از خود ساقط کنند. والدین در برابر اعمال فرزند خود مسئول هستند. در این مطلب به بررسی حضانت فرزند در زمان زندگی مشترک و قبل از طلاق می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات دقیق در مورد حضانت فرزند کلیک کنید. 

حضانت فرزند قبل از طلاق

بر اساس 1168 قانون مدنی نگاهداری طفل با ابوین یعنی مادر و پدر کودک است. در نتیجه می‌توان گفت که پدر و مادر تا زمانی که طفل به سن بلوغ شرعی برد مشترکا وظیفه نگهداری از طفل را به عهده دارند. این حقی است که قانون به والدین داده است و فقط خود قانون است که می‌تواند این حق را از آن‌ها بگیرد. اگرچه والدین از کودک نگهداری می‌کنند اما بر اساس ماده 1175 قانون مدنی در صورت وجود یک علت قانونی امکان گرفتن حضانت از پدر و مادر وجود دارد.

مصلحت و آسایش فرزند مقدم بر حق حضانت والدین است. از همین رو بر اساس ماده 41 قانون حمایت از خانواده اگر مراجع قانونی به هر طریقی متوجه شوند که موانع حضانت فرزند وجود دارد و والدین کودک یا یکی از آن‌ها صلاحیت نگهداری از کودک را ندارند می‌تواند در مورد حضانت کودک تصمیم مقتضی را بگیرد و حضانت طفل را به شخصی که شایستگی دارد بسپارد یا اینکه برای والدین یک ناظر تعیین نماید.

در مقاله‌ای مفصلا به موانع حضانت که سبب گرفتن طفل از والدین او می‌شود پرداخته‌ایم.

عدم پذیرش حضانت فرزند

همانطور که گفته شد بر اساس ماده 1168 قانون مدنی حضانت هم حق است هم تکلیف. وقتی که قانون تکلیف نگهداری از فرزند را بر عهده والدین گذاشته است اگر پدر و مادر این تکلیف را انجام ندهند قطعا با آن‌ها برخورد می‌شود.

بر اساس ماده 1172 قانون مدنی زمانی که والدین از نگهداری طفل امتناع کنند و وظیفه حضانت را انجام ندهد دادگاه در ابتدا طرفین را ملزم به نگهداری از کودک می‌کند. اگر ملزم کردن والدین امکان نداشته باشد دادگاه حضانت را به شخص دیگری که صلاحیت دارد می‌دهد. اما حتی اگر حضانت به شخص دیگری سپرده شود باز هم والدین وظیفه دارند تا هزینه‌های فرزند را تامین کنند. هزینه‌های فرزند در ابتدا با پدر است در صورتی که پدر فوت کرده باشد هزینه‌ها با مادر است.

همچنین در ماده 40 قانون حمایت از خانواده گفته شده است در صورت امتناع از نگهداری فرزند دادگاه این حق را دارد که تا زمان صدور و اجرای حکم، شخصی که مسئولیت حضانت را داشته در بازداشت نگه دارد. دستور به حبس فقط زمانی امکان دارد که شخص از روی لجبازی یا بدون هیچ دلیل قانونی و منطقی از نگهداری فرزند امتناع کرده باشد. اگر او به یک دلیل موجه از فرزند نگهداری نکند امکان حبس کردنش وجود ندارد.

مدت زمان حضانت فرزند قبل از طلاق

در رابطه با اینکه حضانت والدین نسبت به فرزند تا چه زمان است دو نظر وجود دارد. گروهی معتقد هستند که حضانت از فرزند تا زمان بلوغ شرعی یعنی در دختران 9 سال تمام و در پسران 15 سال تمام معنا دارد و بعد از آن دیگر والدین وظیفه نگهداری ندارند. گروهی دیگر معتقد هستند که حضانت باید تا رسیدن به سن قانونی یعنی 18 سال ادامه پیدا کند.

به نظر می‌رسد که از جمیع این نظرات می‌توان متوجه شد که حضانت تا زمان بلوغ شرعی قطعا ادامه دارد و بعد از آن به وضعیت کودک بستگی دارد که آیا رشید شده است یا نه. در صورت عدم توانایی کودک قطعا حضانت فرزند تا 18 سالگی ادامه می‌یابد. معمولا هیچ یک از والدین به خصوص در ایران فرزند خود را تا زمانی که توانایی مستقل شدن داشته باشد رها نمی‌کنند. فقط قانون آن‌ها را تا رسیدن فرزند به سن مشخص ملزم به مواظبت می‌کند اما این بدان معنا نیست که بعد از این سن والدین فرزند خود را رها می‌کنند.

البته باید به این نکته توجه کرد که حضانت با ولایت متفاوت است. حضانت به معنای سرپرستی و تربیت فرزند است اما ولایت حقی است برای پدر یا جد پدری که تا رسیدن به سن قانونی برای آنان وجود دارد. ولایت شامل پرداخت نفقه و دخالت در تصمیم گیری‌های مهم از جمله ازدواج و امور مالی می‌باشد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص حضانت فرزند قبل از طلاق، با موسسه حقوقی وکیل دات کام تماس بگیرید. کارشناسان مرکز مشاوره حقوقی وکیل دات کام نیز آماده‌اند تا با ارائه خدماتی در زمینه مشاوره حقوقی تلفنی وکیل دات کام به سوالات شما عزیزان پیرامون حضانت فرزند قبل از طلاق پاسخ دهند.

سوالات متداول

تغییر کاربری ملک چگونه انجام می‌شود؟ هر ملکی با هدف خاصی ساخته و استفاده می‌گردد. کاربری ملک یعنی همان استفاده‌ای که از ملک می‌کنیم. مثلاً بعضی از املاک برای سکونت ساخته می‌شوند. برخی هم برای تجارت استفاده می‌گردند. شهرداری بر اساس نوع کاربری یک ملک برای آن پروانه ساخت صادر می‌کند. حال ممکن است فردی دارای یک ملک مسکونی باشد اما بخواهد از آن به عنوان یک ملک تجاری استفاده کند. آیا می‌تواند بدون اجازه قانونی دست به این تغییر کاربری بزند؟ در ادامه مقاله به تغییر کاربری ملک می‌پردازیم.

تغییر کاربری ملک

ساختمان‌ها برای اهداف و کاربری‌های متفاوتی ساخته می‌شوند که شهرداری برای هر کاربری پروانه ساخت صادر می‌کند. حال اگر صاحب ملک بخواهد از ملک استفاده‌ای غیر از کاربری پروانه ساخت آن داشته باشد، باید ملک را به صورت قانونی تغییر کاربری دهد. رایج‌ترین تغییر کاربردی که در کشور ما انجام می‌شود تغییر ملک مسکونی به تجاری است.

انواع کاربری ملک

املاک کاربری‌های متفاوتی دارند که عبارت‌اند از:

• مسکونی (کلنگی، آپارتمانی، ویلایی)
• تجاری
• صنعتی مثل کارگاه‌ها
• ورزشی مثل باشگاه
• کشاورزی
• خدمات شهری مثل دفتر پست
• آموزشی
• اداری – دولتی
• خدمات عمومی
• انبارداری
• کاربری مختلط مثل ملکی که هم مسکونی هم اداری است.
• معدن
• حمل و نقل مثل راه‌آهن
• فرهنگی- مذهبی
• پارکینگ
• فضای سبز
• تجهیزات شهری برای تأسیسات زیربنایی شهری
• بهداشتی- درمانی
• فاقد کاربری برخی از اراضی کاربری ندارند یا به عنوان اراضی ذخیره شهری می‌باشند. همچنین ممکن است بر اساس طرح جامع، طرح تفصیلی و آزاد سازی نداشته باشند

اصل عدم تغییر کاربری

همان‌طور که پیش‌تر بیان کردیم شهرداری براساس هدف ساخت از یک ساختمان برای آن ملک یا آن زمین پروانه کاربری صادر می‌نماید. ماده 100 قانون شهرداری می‌گوید: «مالکین اراضی و املاک واقع در محدوده شهر یا حریم آن باید قبل از هر اقدام عمرانی یا تفکیک اراضی و شروع ساختمان از شهرداری پروانه اخذ نمایند…». بر این اساس شهرداری به صورت مداوم بر ساخت و استفاده از ساختمان نظارت می‌کند تا خلاف پروانه صادر شده در ساخت ملک و استفاده از آن عمل ننمایند. استفاده از ساختمان خلاف پروانه صادره غیرقانونی است.

برای تغییر کاربری یک ملک حتماً باید مراحل قانونی آن طی شود. امروزه ممکن است افراد زیادی بدون گذراندن مراحل قانونی اقدام به انجام چنین تخلفی کنند. اغلب این تخلفات استفاده از ملک مسکونی به عنوان ملک تجاری است. زیرا املاک تجاری قیمت بالاتری نسبت به ملک مسکونی دارند. در صورت انجام چنین اعمالی کمیسیون ماده 100 شهرداری به این تخلفات رسیدگی می‌نماید.

تغییر کاربری ملک مسکونی به تجاری

اگر ملک مسکونی بدون طی روند قانونی به عنوان ملک تجاری استفاده شود، عواقب قانونی به دنبال دارد. تبصره‌ بند 24 از ماده 55 قانون شهرداری به برخی از مواردی اشاره می‌نماید که استثنائاً می‌توان از ملک مسکونی به عنوان ملک تجاری بهره برد. این موارد شامل:« …دایر کردن دفتر وکالت و مطب و دفتر اسناد رسمی و ازدواج و طلاق و دفتر روزنامه و مجله و دفتر مهندسی وسیله مالک از نظر این قانون استفاده ‌تجاری محسوب نمی‌شود.»

برای دریافت جواز کسب کلیک کنید.

مراحل تغییر کاربری ملک

برای تغییر کاربری یک ملک باید مراحل زیر انجام شود:

1. درخواست برای تغییر کاربری ملک: متقاضی باید با مراجعه به دفتر خدمات نوسازی، درخواستی تحت عنوان تغییر کاربری ملک و مدارک اولیه را تسلیم نماید. قید کردن کاربری فعلی ملک و کاربری مورد تقاضا در نامه الزامی است.
2. بازرسی کردن از محل: بازرس اطلاعات لازم را جمع آوری می‌نماید و شرایط فعلی ملک را با آنچه متقاضی در درخواست خود ذکر کرده مطابقت می‌دهد. در صورت وجود تخلف ملکی متقاضی باید ابتدا این مانع را رفع نماید. و در صورتی که پهنه‌ای که ملک در آن است، امکان ایجاد کاربری جدید را داشته باشد مجوز تغییر کاربری صادر می‌گردد.
3. دستور برای تهیه نقشه جدید صادر می‌شود: دفتر نوسازی دستور برای تهیه نقشه ملک جهت ساخت با کاربری جدید صادر می‌کند. در صورتی که مالک ملک به این دستور نقشه اعتراضی دارد باید پیش از ورود به مرحله بعد این مشکل را حل کند.
4. مالک نقشه جدید را تهیه می‌کند: مالک باید طبق دستور صادر شده نقشه‌ای تهیه نماید. مواردی که در دستور ذکر می‌گردد در طراحی نقشه بسیار تأثیرگذار است.مثلاً دستور نقشه، برای ساختمان تجاری فضای پارکینگ در نظر می‌گیرد که باید در طراحی ساختمان لحاظ شود.
5. صدور پروانه کاربری جدید: نقشه تهیه شده به دفتر خدمات نوسازی تحویل داده می‌شود. بعد از بررسی توسط کارشناسان دفتر یا تائید می‌شود و یا جهت اصلاح ارجاع داده می‌شود. در نهایت پس از تائید پروانه کاربری جدید صادر می‌گردد.
6. نوسازی ملک با کاربری جدید: بعد از صدور مجوز، ملک فعلی تخریب می‌گردد. پس از آن ساختمان جدید طبق نقشه طراحی شده ساخته می‌شود. گاهی استثنائاً ساختمان شرایط لازم را دارد و نیاز به طی کردن مراحل دستور نقشه و ساخت مجدد نیست.

مدارک لازم برای تغییرکاربری

• مدارک هویتی مالک ملک
• سند ملک
• مشخصات کامل ملک نظیر کد پستی، کروکی و…
• تسویه عوارض شهرداری و ارائه برگه تسویه حساب
• مجوز‌های لازم برای کاربری جدید از سازمان‌های مربوط
• تهیه نقشه ساختمان جدید بعد از بررسی کارشناس دفاتر خدمات نوسازی

سؤالات متداول